Voorjaarslicht

Gedurende de winter van 1954/55 verbleef Peire samen met zijn vrouw Jenny Verbruggen in het atelier van de Vlaamse kunstenaar Victor Servranckx te Parijs. Zijn verblijf in Parijs zorgde ervoor dat Peire in contact kwam met de prominente kunstcriticus Michel Seuphor en een aantal belangrijke abstracte kunstenaars. De Franse geometrische abstractie was echter een zeer rigoureuze, rationele stroming die kunstenaars oplegde zich aan een aantal basissystemen te houden en hier niet van af te wijken. Naarmate hij langer in Parijs vertoefde, besefte Peire geleidelijk aan dat zijn werk niet paste in die strenge zuiver geometrisch-abstracte traditie. In zijn oeuvre is onder andere de band met de werkelijkheid (het menselijk lichaam, stilleven en interieur) altijd blijven bestaan, wat in de Franse geometrische abstractie simpelweg niet mogelijk was.
Net zoals in Rouen (1955) zijn er in de compositie van Voorjaarslicht (1956) uit de collectie van Mu.ZEE biomorfe vormen aanwezig, onder andere in het gele kleurvlak. Die tonen aan dat Peire in zijn werk de band met de werkelijkheid niet verbroken heeft. Voorjaarslicht doet wel abstracter aan dan Rouen; het organische aspect treedt ietwat minder naar voren, terwijl de monochrome geometrische vlakken dominanter worden. Het gele kleurvlak in het midden van het schilderij, dat het invallende voorjaarslicht voorstelt, trekt de aandacht van de toeschouwer naar zich toe. De andere delen van het doek schilderde de kunstenaar in lichte blauwtinten met zwarte contouren.