Nationalestraat te Antwerpen

Na de Eerste Wereldoorlog gaan kunstenaars in hun werk op zoek naar een compleet nieuwe beleving van de werkelijkheid door die te reduceren tot haar essentiële karakteristieken. Deze zoektocht mondt finaal uit in de (geometrische) abstractie. De “gemeenschapskunst” die Peeters na de oorlog predikte, hield weliswaar ook een abstraheren van de werkelijkheid in, maar in tegenstelling tot onder andere de Nederlandse kunstenaars van De Stijl moest er wel nog een link met de realiteit bestaan. Aan de grondslag van Peeters’ kunstwerken blijft met andere woorden de figuratie liggen.
Dat de werkelijkheid nog altijd het onderwerp vormt van de schilderijen van de Antwerpse kunstenaar, wordt duidelijk in de Nationalestraat te Antwerpen (1919). Hoewel de compositie hier grotendeels opgebouwd is aan de hand van geometrische vlakken, kan de toeschouwer er nog steeds gemakkelijk het straatelement in herkennen.