Des écliptiques, un soleil de notre galaxie avec deux de ses planètes (Zonnebanen, een zon van onze melkweg met twee van haar planeten)

Dit is het voorlaatste werk dat Vantongerloo realiseerde. Hij liet zich hiervoor inspireren door astrofysische voorstellingen die hij ofwel uit boeken haalde of die hij zelf als verschijnsel met zijn telescoop observeerde. De banen zijn hier door een spiraal van metaaldraad voorgesteld en creëren de kosmologische ruimte die energetisch door de objecten wordt geactiveerd. Samen vormen zij de som van leegte en volume.