Compositie

Compositie (1958) situeert zich in de laatste jaren (1958/60) van het oeuvre van de kunstenaar. Gedurende die periode produceert Van Anderlecht de meest expressieve, onstuimige schilderijen van zijn carrière. Zijn gestuele, non-figuratieve werk van 1958/60 doet sterk denken aan de lyrisch abstracte kunst van zijn Amerikaanse collega Willem de Kooning. Daarnaast verzet Van Anderlecht zich met zijn “hyperexpressionistische” schilderijen en tekeningen tegen de rationaliteit van de geometrische abstractie. Die kunststroming maakte na de Tweede Wereldoorlog opnieuw furore in België met figuren zoals Jo Delahaut en Jean Rets.
Het werk van Van Anderlecht is een eerbetoon aan de volledige spontaneïteit; het toeval is gepromoot tot heer en meester van de compositie. De kunstenaar bouwt zijn schilderijen van 1958/60 op aan de hand van brede, agressieve verfstreken in verschillende kleuren. Ondanks de lichtblauwe en witte verfstreken heeft het monumentale doek Compositie met haar zwarte achtergrond een donker, aanvallend karakter, wat een erg viscerale indruk maakt op toeschouwer. Die zou bijna de neiging krijgen terug te deinzen voor het schilderij.