De Tafelronde (Algemeen Cultureel Maandblad) bepaalt, samen met Het Cahier en Gard-Sivik, de artistieke hoogconjunctuur die Antwerpen in de jaren 1950 - 1960 kent. Onder leiding van Paul De Vree is De Tafelronde een forum voor avant-gardistische literatuur en de grootste pleitbezorger van de concrete en visuele poëzie in Vlaanderen. Het houdt hiermee ook de vinger aan de pols van de naoorlogse beeldende kunst. Met als basis Antwerpen heeft het blad in het bijzonder oog voor de ontwikkelingen van de nieuwe generatie die energiek de neo-avant-garde vormgeeft. Wanneer in 1960 de abstracte ‘Nieuwe Vlaamse School’ zich afscheurt van de G 58-initiatieven in het Hessenhuis, geeft De Tafelronde de groep een stem. De bijzondere vriendschap tussen hoofdredacteur De Vree en de schilder Jef Verheyen, die samen het manifest van de beweging schrijven, zorgt voor een kruisbestuiving. Zo ontstaan er contacten tussen schrijvers als Ivo Michiels en Guy Vaes en beeldende kunstenaars als Guy Mees (1935 – 2003), Bert de Leeuw (1926 – 2007)en Paul van Hoeydonck (1925). Daarnaast zorgen de rijke internationale contacten van Verheyen met o.a. Lucio Fontana (1899 – 1968), Yves Klein (1928 - 1962) en Günther Uecker (1930) voor een internationale dimensie.
Jef Verheyen staat een existentiële ‘meditatieve’ abstractie voor die zijn weerslag vindt in de artikels ‘Essentialisme 1’ en ‘Essentialisme 2’ die, mee geredigeerd door De Vree, in De Tafelronde in 1958 en 1960 worden gepubliceerd. De Vree promoot de groep in de expo Profile II – Belgische Kunst Heute in de Städtische Kunstgalerie van Bochum met werk van onder anderen Vic Gentils (1919 – 1997), Walter Leblanc, Guy Vandenbranden (1916 - 2014), Wout Vercammen (1938), Jef Verheyen, Englebert van Anderlecht (1918 – 1961), Roger Raveel (1921 – 2013) en Bram Bogart (1921 - 2012). De Vree organiseert nog Nouvelles Recherches Flamandes in het Musée Rath in Genève in 1965. Daarna stopt de groep.
Sergio Servellón
CC-BY-NC (Creative Commons 4.0)